De wijding van de H.
Oliën
Nieuws uit de kathedraal
Woensdag 31 maart as.,
dat is de vooravond van Witte Donderdag, komen de afgevaardigden van
de parochies van het aartsbisdom samen in de kathedrale kerk van Ste
Gertrudis. Na het verlies van de Dom van St. Maarten vonden de
gelovigen een nieuw centrum in de Driehoek, waar ook de bisschop in
ballingschap bij tijd en wijle zijn plaats wist te vinden. Na de
scheuring met Rome in 1723 werd dit definitief, in alle eenvoud, maar
ook in alle standvastigheid. Tal van liturgische voorwerpen die
worden bewaard in Ste Gertrudis maar ook in veel gevallen
beheerseigendom zijn van het Metropolitaan Kapittel van
Utrecht,herinneren aan deze historische plek, waar sinds 1914 de
huidige kathedrale kerk aan het Willemsplantsoen- een veel jongere
benaming is gevestigd. Naast de gerestaureerde schuilkerk die de
herinnering bewaard aan die moeilijke tijden.
Tot de voorwerpen
waarover we spreken, behoren ook een drietal fraaie zeventiende
tinnen kruiken, bestemd voor de H. Oliën. De bestemming staat er in
afkorting op gegraveerd: de olie voor de geloofsleerlingen, de olie
voor de zieken, het heilig chrisma.
De voorgeschreven olie
is
zuivere, onvermengde olijfolie. Het heilig Chrisma – genoemd naar
Christus de gezalfde- is een mengsel van olijfolie en aromatische
oliën, in het aartsbisdom rozenolie, lavendelolie en kardamonolie.
Olie heeft vanouds,
naast
het praktisch gebruik, een symbolische en gelovige betekenis. De Kerk
heeft dit vroege gebruik overgenomen om de werking van het
sacramentele leven te verduidelijken. Mensen mogen aan den lijve
ondervinden dat ze worden aangeraakt door de werking van de Heilige
Geest, die ons het heil bemiddelt, dat ons in Christus wordt
geschonken.
Tot dit doel wordt de
olie gewijd, dat wil zeggen afgezonderd en geheiligd om geen ander
doel te dienen dan dit éne, teken te zijn van de nabijheid van de
Heer, die ons niet verlaat, noch in leven, noch in sterven.
Aan de Kerk is dit teken
toevertrouwd, aan de Kerk die zelf het sacrament is van de
Godontmoeting en de bewaarder van Gods geheimenissen.
En het is de bisschop,
herder en leraar van zijn kerk, geroepen om voor te gaan en de
eenheid te bewaren van het volk van God, die op deze avond deze
dienst verricht, bijgestaan door de priesters en diakenen, de
lectoren en de overige bedienaren in de eredienst, bijgestaan ook
door heet gelovig volk, de gemeente die gekomen is uit de
verspreiding van het bisdom, om nu samen te zijn en naar huis terug
te keren om de nieuwsgewijde olie mee te dragen tot het eerste
gebruik in de komende Paasnacht
Onze aartsbisschop is
Mgr. Dr.Joris Vercammen, opvolger in de lange rij van bisschoppen van
Utrecht sinds St. Willibrordus, naar ons land gekomen in het jaar
690.
In die opvolging
belijden
wij de apostolische successie, dat is Gods trouw aan ons , die wij
met onze trouw willen beantwoorden
En dan denken we niet
alleen aan de geschiedenis die achter ons ligt, maar vooral ook aan
de belofte voor de toekomst nu mensen zich aandienen om te doen zoals
wij, om God en de mensen te dienen in het leven van alle dag,
levenslang.
Zoals in onze Utrechtse
parochie waar in de Paasnacht twaalf mensen zullen toetreden tot de
geloofsgemeenschap, door de Doop, door het Vormsel, door hun beloften
en hun/haar deelnemen aan de H. Communie.
Woensdagavond zijn we
samen rondom onze bisschop. Zoals hij er mag zijn temidden van zijn
kudde, de schapen van zijn weide. Zoals hij er ook zal zijn in de
feestelijke pontificale viering op Paaszondag!
Dat blijft toch een mooi
en ontroerend beeld!
(De dienst begint om
half acht).